گیاهان نیازهای غذایی متفاوتی دارند. دانه های گیاهان روغنی به سه عنصر پتاسیم، گوگرد و منیزیم نیاز ویژه ای دارند و این نیاز بایستی در طول رشد تامین گردد.
از مهم ترین خواص کیفی دانه های گیاهان روغنی، درصد روغن است. چون دانه های این گیاهان حاوی درصد زیادی روغن فاقد کلسترول بوده، بنابراین هدف تغذیه بهینه با مواد معدنی، افزایش درصد روغن دانه ها و سطوح پروتئین می باشد.
دانه های محصولات روغنی نظیر کنجد، آفتابگردان، کلزا، خردل، سویا و گلرنگ به منظور بهبود راندمان و عملکرد و نیز جهت ارتقاء کیفیت روغن به این عناصر غذایی نیاز ویژه ای دارند.
نقش گوگرد در گیاهان عمدتاً ساخت پروتئین، روغن و بهبود کیفیت می باشد. عنصر پتاسیم نیز وظیفه فعال نمودن آنزیم هارا بر عهده دارد و دانه های روغنی نیاز بالایی به آن دارند. منیزیم نیز سطوح روغن در دانه های روغنی را افزایش میدهد.
لذا استفاده از کودهای حاوی گوگرد، منیزیم و پتاسیم در طی فصل رشد برای گیاهان روغنی مثمرثمر خواهد بود.
گوگرد بنتونیت دار جنوبگان ( قبل از کشت جهت آماده سازی زمین در مصارف خاکی )
سولفات پتاسیم جنوبگان ( در زمان پرشدن دانه ها در مصارف آبیاری )
میناسول منیزیم ( ابتدای دوره رشد در مصارف محلولپاشی )
میزان مصرف بسته به نوع محصول و آنالیز خاک متغیر است.